ส่องสมุดบันทึกของ Oliver Sacks ตลอดชีวิตเขามีสมุดบันทึกเกือบพันเล่ม รู้สึกละอายกับความรีบเร่งของตัวเอง อยากจะเขียนและเขียนใหม่ กลั่นกรองบันทึก ตกผลึกความคิดให้ดีก่อนกด publish

ละอายและเบื่อหน่ายจนเกือบจะลบ Facebook ไปตอนวันอาทิตย์ จากนั้นก็ยิ่งมีเรื่อง Cambridge Analytica ให้ติดตาม สนุกจนไม่อยากนอน ไม่มีคนคุยด้วยเลยทั้งที่เป็นเรืองที่สำคัญมาก ทั้งฟีดมีแต่ข่าวดาราบลาบลาที่ไม่กี่วันก็ห่างหาย ผลิตซํ้าวนไปราวกลัวจะตกขบวนแห่งความบันเทิงชั่วครู่ ให้รู้สึกไม่เดียวดาย

เราดาวน์โหลดดาต้าของตนเองจำนวน 2.3 กิ๊กกะไบท์มาเก็บไว้พิจารณา ตระหนักว่าเราลงทุนลงเวลากับ Facebook ไปมากเกินจะออกมาจริงๆ มันยังเป็นเครื่องสื่อสารที่ได้ผลดี แหล่งการตลาดต้นทุนตํ่า เป็นความคลุมเครือระหว่าง public and private space สถานที่ส่วนตัว เวทีปาฐกถา หรือตลาดค้าขาย

รู้สึกว่าช่วงนี้ news feed น่าเบื่อเกินไป เพราะมีอีก Account ไว้ตามข่าวรู้เลยว่าคนอื่นคงจะพลาดข่าวไปมาก เลื่อนไปมีสิ่งที่น่าสนใจลดน้อยลงเรื่อยๆ จนรู้สึกอิ่มและหน่าย ไม่มีอะไรใหม่ มีแต่สิ่งวนซํ้าไต่ระดับสูงสุดและตกลงอย่างไว ในวงจรอันสั้นจนตามไม่ทันก็ได้